Sluit

Impactbrief #16: Elke organisatie een eigen actieweek: maar wie luistert nog?

Abe Updates
/
12 Sep
/
0 min leestijd

Hoe krijg je aandacht voor een actieweek in een kalender die al vol staat met goede bedoelingen?

De Week van de Gezonde Voeding, de Week van het Geld, de Boekenweek, de Week tegen Pesten, de Week van lezen en schrijven: ieder jaar komen ze voorbij. Sommige zijn succesverhalen die elk jaar opnieuw weten te boeien. Andere verdwijnen stilletjes van de agenda, ondanks alle goede bedoelingen.

Want actieweken organiseren is een kunst op zich. Je moet niet alleen een relevante boodschap hebben, maar ook zorgen dat die boodschap doorbreekt in een overvolle medialandschap. Je moet partners enthousiasmeren, activiteiten coördineren, en vooral: ervoor zorgen dat mensen daadwerkelijk in beweging komen.


Neem bijvoorbeeld de Week van lezen en schrijven (8-15 september), die aandacht vraagt voor laaggeletterdheid. Een urgent probleem dat 3 miljoen Nederlanders van 16 tot 75 jaar raakt, maar dat vaak onzichtbaar blijft omdat mensen er niet graag over praten. Het is een mooi voorbeeld van hoe je een gevoelig onderwerp bespreekbaar maakt door samen te werken met bibliotheken, gemeenten, scholen en bedrijven.

Maar waarom lukken sommige actieweken wel en andere niet? Tussen het goede voornemen en de daadwerkelijke impact zit vaak een wereld van verschil. Een mooie website en wat persberichten zijn nog geen garantie voor succes.

Wat maakt dat sommige actieweken wel slagen en andere niet? En hoe zorg je ervoor dat jouw boodschap niet verdwijnt in de ruis van alle andere goede bedoelingen?



Van goede bedoelingen naar echte beweging


Het probleem met veel actieweken is dat ze ontstaan vanuit een logica die meer intern dan extern is. Een organisatie heeft een belangrijke boodschap, kiest een week uit, maakt materialen, en roept iedereen op om mee te doen. Maar ze vergeten de belangrijkste vraag: waarom zou iemand anders zich hier druk om maken?

Valkuil 1: Te veel aanbod, te weinig vraag
De kalender staat vol met actieweken. Voor elke maatschappelijke uitdaging is er wel een week. Maar meer aanbod betekent niet automatisch meer aandacht. Integendeel: het maakt het moeilijker om op te vallen.

Valkuil 2: Preken voor eigen parochie
Veel actieweken bereiken vooral mensen die al overtuigd zijn. Bibliotheken organiseren leesactiviteiten, scholen houden workshops over pesten. Maar de mensen die het eigenlijk het hardst nodig hebben – zijn die wel te bereiken?

Valkuil 3: Activism zonder actie
Een week vol evenementen, workshops en bijeenkomsten kan indrukwekkend lijken. Maar als er na die week niets verandert, was het dan wel de moeite waard? Veel actieweken focussen op bewustwording, maar vergeten een duidelijk vervolgtraject.

Valkuil 4: Organiseren zonder organisatie
Sommige actieweken ontstaan spontaan, vanuit pure goodwill. Dat is mooi, maar zorgt ook voor chaos. Zonder heldere coördinatie, zonder sterke partnerships, zonder lange termijn visie valt zo'n initiatief vaak uit elkaar.

Wat werkt wel bij actieweken?

  • Ze kiezen voor focus in plaats van breedte In plaats van iedereen aan te spreken, richten succesvolle actieweken zich op specifieke doelgroepen. Wie heeft deze boodschap het hardst nodig? En hoe bereik je die mensen het beste? Een scherpe afbakening helpt bij het aangaan van gerichte partnerships en het ontwikkelen van concrete activiteiten.
  • Ze bouwen aan structurele partnerships Een succesvolle actieweek is nooit het werk van één organisatie. Het zijn netwerken van partners die elk hun eigen expertise en bereik inbrengen. Bibliotheken brengen hun lokale verankering, gemeenten hun bestuurlijke netwerk, scholen hun pedagogische kennis, en bedrijven hun bereik onder werknemers. Iedereen draagt een steentje bij vanuit zijn eigen kracht.

  • Ze maken het makkelijk om mee te doen De beste actieweken zorgen voor kant-en-klare materialen, heldere instructies, en een simpele manier om je aan te melden. Je hoeft niet zelf het wiel uit te vinden. Hoe minder werk het kost om mee te doen, hoe meer organisaties er aan deelnemen
  • Ze denken in verhalen, niet in statistieken De Week van lezen en schrijven doet dit goed: "3 miljoen mensen hebben moeite met lezen en schrijven" is een statistiek. "Je collega durft niet te zeggen dat hij het formulier niet snapt" is een verhaal. Verhalen raken mensen, statistieken informeren alleen. De kracht van succesvolle actieweken zit juist in het feit dat ze beide combineren: de cijfers geven urgentie, de verhalen maken het persoonlijk.
  • Ze hebben een verhaal na de week Succesvolle actieweken documenteren wat er gebeurt: hoeveel organisaties deden mee, welke activiteiten werden georganiseerd, welke verhalen zijn er te vertellen. Dat momentum gebruiken ze voor het jaar erna, en het toont ook aan waarom hun week belangrijk blijft.

Meet niet alleen bereik, maar ook betrokkenheid. Hoeveel mensen heb je geraakt?

Vijf praktische tips voor jouw actieweek


Start niet met de week, maar met het probleem Waarom is dit onderwerp urgent? Waarom nu? En waarom zou iemand anders zich hier druk om maken? Als je die vragen niet kunt beantwoorden, is je actieweek nog niet klaar.

✅ Denk eerst aan je partners, dan pas aan je activiteiten
Wie heeft er belang bij dit onderwerp? Welke organisaties zouden willen meewerken? Bouw eerst je netwerk, bedenk daarna wat je samen gaat doen.

✅ Maak het concreet en lokaal
Een landelijke boodschap moet lokaal voelbaar worden. Zorg voor regionale ambassadeurs die het verhaal kunnen vertellen in hun eigen context.

✅ Plan verder dan de week zelf
Wat gebeurt er in de aanloop? Hoe houd je het momentum vast tijdens de week? En wat is het verhaal daarna? Een actieweek is geen doel op zich, maar een middel.

✅ Meet niet alleen bereik, maar ook betrokkenheid
Hoeveel mensen je hebt bereikt zegt niets over hoeveel mensen je hebt geraakt. Kijk ook naar de kwaliteit van de reacties en wat er na de week nog gebeurt.

Meer nieuws

Abe Updates
/
Sep 12

Impactbrief #16: Elke organisatie een eigen actieweek: maar wie luistert nog?

Abe Updates
/
Aug 14

Impactbrief #15: Hoe 'Wij eisen de nacht op' uitgroeide tot een landelijke campagne