Op 18 mei kleurde Den Haag rood. In een indrukwekkende, vreedzame stoet trokken tienduizenden mensen – volgens de organisatie meer dan 100.000 – van het Malieveld naar het Vredespaleis. De boodschap: tot hier en niet verder. Het kabinet moet een duidelijke grens trekken tegen Israëls voortdurende schendingen van het oorlogsrecht in Gaza.
De beelden waren krachtig: mensen in rode kleding, een lange rode lijn, een zee van protestborden. Maar wat opviel, was niet alleen de massaliteit — het was de breedte. Jongeren en ouderen, mensenrechtenactivisten, artsen, ouders met kinderen, moslims, joden, seculieren, NGO’s. Samen. Op één lijn. Hoe kreeg deze demonstratie zoveel mensen op de been?
En vooral: wat deed de organisatie achter de actie goed? In deze Impactbrief duiken we in de communicatiekracht van de Rode Lijn, en wat andere organisasties daarvan kunnen leren.
De demonstratie kwam voort uit een breed samenwerkingsverband van hulporganisaties en pro-Palestijnse groepen. Amnesty International, Oxfam Novib, Save the Children, Pax, The Rights Forum, Artsen zonder Grenzen: allemaal spraken ze zich publiekelijk uit tegen het geweld in Gaza én tegen het falende kabinetsbeleid.
Wat de Rode Lijn bijzonder maakte, was dat deze organisaties hun stem niet alleen lieten horen via persberichten of opiniestukken — ze stapten samen de straat op. En ze riepen anderen op om dat ook te doen. Met een helder symbool (rode kleding), een duidelijke boodschap (“tot hier en niet verder”) en een directe politieke eis: trek een rode lijn tegen de oorlogsmisdaden in Gaza.
Dat gaf houvast. En dat verbond.
1. Eén krachtig beeld, en één duidelijke boodschap
De rode kleding en het beeld van de menselijke rode lijn waren sterk gekozen. Het maakte de boodschap visueel en eenduidig: deze grens mag niet overschreden worden. Geen technische uitleg, geen beleidsjargon. Wel een gevoel dat mensen raakte, ongeacht achtergrond.
2. Van polarisatie naar collectiviteit
Het Israël-Gaza-conflict is bij uitstek een onderwerp dat kan polariseren. Maar de communicatie van de Rode Lijn richtte zich niet tegen mensen, maar tegen beleid. Door te focussen op mensenrechten en internationaal recht, konden ook organisaties die normaal terughoudend zijn zich aansluiten. Dat verbreedde de steun.
3. Een heldere politieke oproep
De actie ging niet alleen over solidariteit met Gaza, maar had ook een concrete eis: een verandering in het Nederlandse kabinetsstandpunt. Dat gaf richting aan de betrokkenheid van deelnemers, en aan vervolgacties.
4. Geen losse uiting, maar onderdeel van een campagne
De demonstratie stond niet op zichzelf. Al eerder spraken de organiserende ngo’s met het kabinet. Ze volgden het politieke proces, reageerden op beleidskeuzes, en riepen gezamenlijk op tot een duidelijke opstelling in Europa. De actie was dus geen losse kreet, maar onderdeel van een consistente strategie.
5. Ruimte voor mensen om zich aan te sluiten
De toon van de campagne was inclusief. Het ging over rechtvaardigheid, internationale afspraken en menselijk leed – thema’s waar velen zich in konden herkennen. Het ging níet om wie je bent, maar om waar je voor staat. En juist dat gaf mensen ruimte om aan te haken.
De Rode Lijn laat zien: effectieve communicatie begint niet bij zenden, maar bij verbinden. Zeker rond gevoelige onderwerpen is het cruciaal om zorgvuldig te bouwen aan taal, toon en timing. Polarisatie ligt op de loer — maar dat hoeft je niet te verlammen.
Wat helpt:
1. Wees duidelijk in je boodschap, maar vermijd vijanddenken.
Stel gedrag en beleid ter discussie, niet mensen of groepen.
2. Gebruik symboliek die raakt én verbindt.
Beelden blijven hangen. En kunnen een beweging zichtbaar maken.
3. Bied ruimte aan anderen om zich aan te sluiten.
Formuleer je boodschap zo dat het uitnodigt — niet uitsluit.
4. Koppel je communicatie aan concrete actie.
Laat zien wat er moet gebeuren én wat mensen kunnen doen.
5. Zorg dat je boodschap niet los zweeft.
Sluit aan op wat mensen meemaken, wat er politiek speelt, en wat je als organisatie al eerder zei.
De Rode Lijn laat zien: effectieve communicatie begint niet bij zenden, maar bij verbinden.
Laat het vooral weten als deze brief je raakt, of als je tegen uitdagingen aanloopt in je eigen communicatiepraktijk. We denken graag met je mee – ook als de situatie complex is.
Hartelijke groet,
Hagar
Redacteur Impactbrief
Ps. elke week de Abe Impactbrief in je mailbox? Meld je aan via het formulier in onze footer.